Öylesine bir duygu ki bu,
Çağlayan nehir gibi.
İsmi nedir, dostluk mu?
Rüya gibi, düş gibi…
Yaşanan, anlatılamayan,
Kimseyle paylaşılmayan,
Tadına hiç doyulmayan,
Çocuksu sevgiler gibi…
İçime sığmayan coşku sanki,
Umut dolu yarınlar gibi.
Varolmak, paylaşmak belki,
Nefes almak, YAŞAMAK GİBİ…
Aslı DİNÇMAN
İSTANBUL, 30 MAYIS 1991