Türk Dil Kurumu internet sitesine girip, “Söz Bul” kutusuna “Hizmet” yazdım. İşte sonuç:
hizmet isim Arapça ¬idmet
1 . Birinin işini görme veya birine yarayan bir işi yapma: “Vatan, evladının hizmetini bekliyor.”- Ö. Seyfettin.
2 . Görev, iş: “Askerlik hizmeti.”- .
3 . Bakım, özen, ihtimam: “Bu bahçe çok hizmet ister.”- .
Birbirinden güzel üç anlam… İlk ikisi, kişiyi çalışmaya özendiren, aktiviteyi destekleyen anlamlar. Üçüncü ise “Hizmet”i, yaşama anlam katan bir kelimeyle, “Özen” ile ilişkilendiriyor.
Sonra, “Hizmet eden kimse”yi ifade etmesi gereken “Hizmetçi”yi yazdım “Söz Bul” kutucuğuna… Karşıma, şu açıklama geldi:
hizmetçi isim
1 . Hizmet gören kimse.
2 . Belli bir ücretle ev işlerini yapmak için tutulan kadın: “Arkasından, kucağı paketlerle dolu hizmetçi kızla içeri giriyorlar.” Y. Z. Ortaç.
Dilimizdeki bu güzel sözcüğün, genellikle ikinci anlamıyla kullanıldığını düşündüğümde, içim sızladı… Oysa birilerine ya da bir şeylere; özenle sevgiyle yararlı olabilmenin -diğer deyişle- “HİZMET EDEBİLMENİN” hazzına doymak mümkün müdür?
Öyleyse “Hizmetçi” deyince neden, “üç kuruş ekmek parası kazanmak için, başkalarının temizlik ve ev işlerini yapan kadınlar” akla gelir? Daha da önemlisi, bu sözcük; sıfat olarak, üçüncü şahıslar için kullanıldığında -istesek de istemesek de, bilincinde olsak da olmasak da- lehimize bir statü farkı yaratıp, vurgulamaz mı? Herhangi bir vesileyle, “Hizmetçiyim!” diyenlere de, “Rica ederim…” diye cevap verme ihtiyacı duyulmaz mı?
Oysa az önce değindiğim üzere, kelimenin kökü (her ne kadar sözlükte “İsim” olarak geçse de) günümüzde ender rastlanan, ŞANSLI kişilerin başarabildiği bir fiil olan, “HİZMET” değil midir? Hele hele, hizmet ettiğimiz, kendi vatanımız ve milletimiz olursa…
Gelin şimdi, Büyük önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK’ü dinleyelim:
“Benim için dünyada en büyük mevki ve ödül, milletin bir ferdi olarak yaşamaktır. Eğer ALLAH beni bunda muvaffak etmiş ise, şükrederim. Bugün olduğu gibi ömrümün sonuna kadar MİLLETİN HİZMETİNDE OLMAKLA iftihar edeceğim.”
“Milletin hizmetinde olmak”, ya da günümüz koşullarında ihtiyaç duyulduğu üzere, “Memleketin hizmetinde olmak”… Bunu başarabiliyor muyuz, başarabilir miyiz? Kendimize sık sık bu soruyu soralım. Soralım ki, yanıtlarımız bize, daha aydınlık bir gelecek yaratma konusunda yol göstersin, umut versin…
Aslı DİNÇMAN
İzmir, 07 Eylül 2006
Ülkemize hizmet edebilmek PPS (Tıklayın)