Yağmurda bir adam…
Rüzgarla birleşmiş adımları.
Ne şu an,
Ne yarın,
Ne de gelecek…
Beklediği ne?
Kimden gelecek?
Yorgun mu?
Amaçsız mı?
Yoksa savaşçı mı?
Kime, neyin hesabını verecek?
Sorumsuzluğun dayanılmaz sorumluluğu belki de,
Omuzlarındaki…
Ya da,
Keyifli sorumlulukların doyumuyla mest,
Tüm bedeni…
Yağmurdaki adam…
Sırılsıklam, titremekte…
Sessizce yürürken kendi bilinmezine,
İnsanı, aşkı, bir de yaşamı yakalamak düşüyle..
Takılmış bakışları bir yerlere…
Korkularına yenik düşmek beşerin ezeli esareti…
Beklemek…
Bilmeden ne beklediğini…
Ve..
Ümit etmek…
Keşfetmeden özlemlerini…
Yağmurda bir adam…
Velhasıl..
MEÇHUL BİR YAŞAM…
Aslı DİNÇMAN
İZMİR, 4 EYLÜL 1996