İZMİR, 14 Haziran 2001 Perşembe
Sayın
Meliha ALPAT
İZMİR SPASTİK FELÇLİLERİ KORUMA ve GÜÇLENDİRME VAKFI BAŞKANI
BALÇOVA – İZMİR
Sayın Başkanım,
Öncelikle, bizlerle ilgili bir panel hazırladığınız için teşekkür ediyorum. Sağlık sorunlarım nedeniyle bugün aranızda olamadığım için üzgünüm.
Devlet bakanımız sayın Hasan GEMİCİ’nin himayelerinde, Sosyal Hizmetler Genel Müdürlüğü tarafından yayınlanacak olan ilk kitabım “YEDİ TEMEL TUTUM” / SPASTİKLERİN (SEREBRAL PALSİ) AİLE İÇİ İLİŞKİLERİ ve ÖZÜRÜN ALGILANIŞ BİÇİMLERİ, -Ozalit baskı üzerindeki son düzeltmelerin ardından- basım aşamasına gelmiş bulunuyor.
Kitabımla, spastiklerin sağlıklı bireyler olarak yetiştirilerek, yaşamla özdeşleşebilmelerini amaçlıyorum. Çünkü, spastik olmayı bir “Yaşama engeli” haline getiren başlıca faktör, bilinçsizliktir… Her ne kadar, özür ve özürlüye yaklaşımı dar kalıplara sıkıştırarak, spastiklerle doğal ilişkiler kurulmasını engelleyen bu bilinç eksikliğinin faturası “SPASTİK” terimine çıkarılsa da, gerçekte, bizim yaşamımızı belirleyen, özürümüz değil, yakınlarımızın bizlere bakış açısı ve uzmanların kronikleşmiş özel eğitim/rehabilitasyon felsefesidir…
Günümüzde, spastiklerle ilgili konferans, panel vb. toplantıların, “GEREKSİNİM, İSTEK, SORUNLARIMIZIN VE ÖZÜRÜMÜZÜN GERÇEK BOYUTLARINI” ortaya koyup, çözümleme yeterliliğinden uzak olduğunu düşünüyorum. Bunun, birbiriyle bağlantılı iki temel nedeni var:
SPASTİKLER KENDİ GERÇEKLERİNE SAHİP ÇIKIP, ONLARI DİLE GETİREMİYORLAR.
“YEDİ TEMEL TUTUM”, “ALIŞILMIŞ SPASTİK KALIPLARI” VB. REALİTELER HENÜZ BİLİNMİYOR.
Kitabımın yayımıyla birlikte, Serebral Palsi ve Serebral Palsi’lilere yaklaşımın A’dan Z’ye değişeceğini umut ediyorum. ATATÜRK ilke ve inkılapları doğrultusunda hür düşünen ve üreten, mutlu/bağımsız gençler yetiştirilmesine küçük de olsa bir katkım olursa kendimi çok şanslı sayacağım.
Kitabım yayınlandıktan sonra, içeriğiyle ilgili düzenlenecek toplantılara, sağlık koşullarım elverdiğince katılmaktan zevk duyarım.
İçten sevgi ve saygılarımı sunuyor, esenlikler diliyorum.
ASLI DİNÇMAN